Zomerkamp welpen 2019

28 jul 2019

Tineke Klomp

De welpen werden ontvangen door de Kerstman die ze had uitgenodigd in zijn buitenverblijf. Het was namelijk zo dat de vier legendes, Kerstman, Paashaas, Tandenfee en Klaas Vaak Jack Frost tot vijfde legende hadden benoemd door de heldhaftige redding van zijn zusje uit een wak in het ijs. Hij woonde voortaan bij de andere legendes, maar bleek helemaal niet zo’n gezellige jongen te zijn. De welpen konden dat wellicht veranderen door met hem te komen spelen.
De Kerstman gaf het adres van zijn buitenverblijf niet zomaar prijs. De welpen kregen een fototocht, een smiley route en een gps-opdracht om bij het juiste huis aan te komen. Dat werd een flinke wandelspeurtocht, gelukkig onderbroken door lekker spelen in een gave natuurspeeltuin.
Dezelfde avond nog werden de welpen voorgesteld aan de andere legendes en natuurlijk aan Jack die wel wat spelletjes met ze wilde doen. Dat werd ruig, maar gelukkig wel leuk.
De overvliegers mochten nog een spelletje Twister spelen terwijl de jonge welpen alvast naar bed gingen.

Met de Tandenfee werden kunstgebitten geknutseld van gekleurde stukjes funmais. Het handelspel om haar aan nieuwe tanden te helpen eindigde vreemd; kennelijk had iemand ivoor in het spel gebracht, wat de Tandenfee natuurlijk niet wilde aannemen.
Er was echter geen tijd om er verder op in te gaan, want de Kerstman was zijn adressen kwijt. Dat moest snel opgelost worden, anders zou er een probleem ontstaan met de levering van kerstcadeautjes. De welpen konden helpen en moesten met behulp van Google Maps de juiste adressen koppelen aan de postcodes die de Kerstman nog wel had. Op elk adres maakten ze een leuke foto die we later in de week hebben teruggekeken.
Die avond werd achter de rug van de Tandenfee om een grote hoeveelheid ivoor geruild tegen diamanten. En wie bleek daarachter te zitten? Jack en de Boeman. Jeetje, wat was de Tandenfee boos. Jack kreeg een flinke preek. De welpen snapten ook wel dat ivoor geen smokkelwaar hoort te zijn, dat dat zielig is voor de olifanten. De Boeman hebben we gelukkig niet meer gezien.
Als je denkt dat het bedtijd is, maar je moet je loopschoenen en veiligheidshesje aantrekken, weet je als overvlieger wel hoe laat het is: tijd voor een dropping. Samen met wat leiding werden onze vijf aanwezige overvliegers ergens neergezet met de opdracht de weg terug te vinden naar het buitenverblijf van de Kerstman. Geen GPS deze keer, maar het lef om de weg te vragen aan mensen die toevallig nog buiten liepen, leverde het gewenste resultaat.

De lege kerstboom moest hoognodig versierd, dus werd er geknutseld met vouwblaadjes.
De Paashaas, hyper en springerig als altijd, wilde wedstrijdjes spelen met van die veel te grote ski’s, jute zakken en paard stokken. Jack vond het niks en ging een dagje weg. Dat gespeel vond hij maar vermoeiend. Dit gaf de welpen de ruimte om een middag lang helemaal in scouting stijl te spelen op de ijzertijdboerderij, een geweldige ervaring waarbij vooral het goede samenwerken van de welpen van pas kwam toen er een enorme steen op houten rolletjes verplaatst moest worden.
De dag werd voor de jonge welpen rustig afgesloten met gekke yoga houdingen en een geleide meditatie-fantasie waarbij iedereen even lekker weg kon dromen. De overvliegers maakten ondertussen met takken en touw ‘iets’.

Het lege bakje van de Paashaas was kennelijk nog niemand opgevallen, maar nu was hij toch echt zijn eieren kwijt. Die lagen in de keuken, gekookt en wel. Na het maken van wat prachtige kunstwerkjes, koos iedereen een ei om op te eten. En zo bleef het bakje uiteindelijk leeg.
Terwijl de welpen speelden en zwommen in het plaatselijke zwembad werd in de keuken hard gewerkt aan een grote pan soep en een enorme stapel pannenkoeken, waar we uiteindelijk ook de volgende dag nog van hebben genoten.
Moe en schoon keken we die avond naar “Hoe tem je een draak” deel 3. Hoe die in het hoesje van “De vijf legendes” terecht kwam, weet natuurlijk niemand..

Klaas Vaak was dromend en half slapend aanwezig. We deden hem een groot plezier door het maken van schilderijtjes van gekleurd zand met als thema ‘waar droom je van?’
Tot de Paashaas weer onrustig werd, want waar waren toch zijn eieren gebleven? We speelden een 4-postenspel op zoek naar die eieren, maar die hadden we natuurlijk al de vorige dag bij de lunch opgegeten.
Jack wilde nog even griezelen met een insecten memory, maar echt bang werden de welpen er niet van.

Vlak voordat de welpen naar huis gingen, kwamen de vier legendes tot de conclusie dat Jack ook maar gewoon is wie hij is en niet veranderd hoeft te worden in een gezelliger exemplaar omdat zij dat zo graag willen. Tja…eind goed al goed. En Jack? Hem maakt het niet uit, hij woont hier prima bij die vier oude legendes.

Naast al het spelen en knutselen stond elke ochtend het O.A.T. klaar, het ochtend animatie team, om de dag zingend en dansend te beginnen. Lekker wakker worden zo, ook voor de buren 😊
Het keukenteam werd op woensdag, toen zij even iets anders te doen had, vervangen door twee welpenmoeders, waarvoor hartelijk dank.
Het welpenleidingteam dat niet helemaal aanwezig kon zijn, werd aangevuld door Angelique van de scoutsleiding en ze deed het geweldig!
De enige wanklank werd geleverd door de eikenprocessierupsen. Vooral door hun haartjes die kennelijk overal in de lucht zaten met bultjes en jeuk tot gevolg, bij de een wat meer dan bij de ander.
En wat was het een geslaagd kamp!

Per dag schreven de welpen een stukje van het kamplied bij wijze van logboek. Als dagsluiting zongen ze elke avond een langer lied:

Refrein (melodie: van voor naar achter van links naar rechts)