Insigne SAMEN deel 1

Waar denk je aan bij het woord SAMEN? Samen spelen, eten, leren, samenwerken. Zijn er dingen die je liever alleen doet? Naar de wc gaan, computeren, lezen, slapen. En wat is lastig om alleen te doen? Op de wip of familieschommel, voetballen, schaken, verstoppertje spelen. En veel dingen kun je zowel samen als alleen doen, net waar je zin in hebt of hoe het uitkomt. Er zijn geen goede of foute antwoorden.
Wat is een samenleving? Een dorp, stad, de wereld, een gezin, een groep zoals bij scouting. Wat gebeurt er als je met een groep iets doet, een spel bijvoorbeeld, zonder duidelijke afspraken hierover? Dus spelen we een spel om het uit te proberen. De welpen hebben eerst niet in de gaten dat er te weinig uitleg is over het spel. Ze gaan ervoor en al snel wordt het een puinhoop. Sommige kinderen genieten en blijven op en neer rennen, terwijl anderen al snel vragend stil staan, zij willen weten wat nu eigenlijk de bedoeling is. Wat missen we? Juist, de spelregels! In een samenleving kun je niet zonder.
Er is een groot verschil tussen regels en afspraken. Regels heb je in de soorten ‘geboden’, dingen die moeten, en ‘verboden’, dingen die niet mogen. Regels worden opgelegd door mensen die ‘de baas zijn’, zoals ouders, leerkrachten, maar ook de leiding bij scouting. Regels zijn lang niet altijd leuk en soms moeilijk om na te leven. Dat komt omdat het geen afspraken zijn. Afspraken maak je samen; je bent het min of meer met elkaar eens over de gemaakte afspraak, waardoor de kans groter is dat iedereen zich eraan houdt. Mensen die ‘de baas zijn’ noemen regels ook wel eens afspraken, maar dat is natuurlijk niet waar.
Wij zijn benieuwd wat onze welpen nou echt vinden van al die regels waar ze zich aan moeten houden. Daarom hebben ze een opdracht mee naar huis gekregen. Ze zijn bij ons al begonnen met het opschrijven van de regels thuis en bij scouting. Maar misschien zijn er nog wel meer regels op te schijven. Daarna schrijven ze met een andere kleur hun eigen mening over die regels erbij. De volgende keer nemen ze het blad weer mee en kijken we er met elkaar naar.

In een samenleving is het plezierig als mensen iets voor elkaar over hebben. Zomaar iets voor iemand doen, gewoon om die persoon blij te maken, of iemand helpen omdat het werk dan makkelijker of sneller gaat, boodschappen doen of even de hond uitlaten voor de buurvrouw die ziek is. Er is altijd wel iets wat je kunt bijdragen aan een prettige samenleving.
De welpen maken kaartjes voor mensen die ze niet kennen. De adressen halen we uit het laatste telefoonboek dat op papier wordt uitgegeven. De kaartjes zijn in de brievenbus gedaan en wie weet wat we daar ooit nog van terug horen. Echt stomtoevallig is er ook een kaartje gestuurd naar een bestuurslid van onze groep 🙂
Deze ludieke actie (vinden wij zelf) zetten we in een landelijke scouting Facebook groep in de hoop dat meer groepen dit gaan doen en er allemaal leuke, lieve, gezellige kaartjes door het hele land verstuurd gaan worden.