Dag 4: Horror island part 1

Oi mates,

Vandaag in alle vroegte zijn we vertrokken naar de Ilse of Wight. Eventjes rijden en dan een uurtje op de boot. Het weer valt vandaag wel een beetje tegen maarja we zitten nog steeds in Engeland en niet op een of ander tropisch eiland of toch….. Toen we op het eiland zijn aangekomen hebben we eerst een stuk gereden en zijn we opzoek gegaan naar een winkel voor gas en eten. En daar stond die dan in de winkel, ons nieuwe groepslid James. En James houd van vliegjes en muggetjes en misschien ook wel van mensenvingertjes want James is onze nieuwe vleesetende scoutingplant, we moeten alleen nog een das hebben voor James dus als iemand zich geroepen voelt om een mini das voor James te maken horen we het graag. Een paar winkels verder en we hadden alle spullen, nu opzoek naar een parking want we gaaaannn Hiken, woehoeeeeee. Dus we stonden in de regen onze spulletjes uitgezocht om te vertrekken en om te gaan wildkamperen. Dit is een waargebeurt verhaal, lezen op eigen risico. We zijn eerst naar Alum bay gelopen om naar de Needles te kijken alleen het was te mistig en te veel regen dus we hebben er jammer genoeg niks van gezien maarja niks aan te doen. We zijn verder gelopen over het coastal path, dat is een pad over heel het eiland en wij hebben er welgeteld 8 km van gezien… Het was echt rot weer geworden, mist regen, wind echt alles. Het was vast een mooi pad maar we hebben er weinig van gezien. We zijn maar gaan kijken voor een slaapplek wat niet al te vlekkeloos verliep. We gingen eerst naar een hotel om iets warms te drinken, jammer joh koffieapparaat stuk dan maar wat anders. Hop weer in de regen opzoek om onze tarp op te zetten. We zijn een stukje terug gelopen en hebben een plekje gevonden dachten we. We hebben de tarp met al onze oerkracht opgezet in de hoop dat hij niet weg zou waaien, zeiltjes erin alleen die dorens die waren best vervelend. We hebben ons potje gekookt en het werd toch wel creey en te veel wind dus hebben na het eten toch ons boeltje maar gepakt en zijn we opzoek gegaan naar een andere slaapplek. We zagen een mooi plekje alleen dat was bij een hotel, dat konden we eigenlijk niet maken maar we hadden niet veel keus. Dan maar naar binnen om te vragen of we een stukje gras mogen lenen. De eigenaar van het hotel was een heel aardig oud mannetje en we zijn hem enorm dankbaar. Hij zei tegen ons zoek maar een plekje en goed uit de wind, willen jullie nog onbijt, koffie of thee, als jullie iets nodig hebben dan zeggen jullie het maar. Dus we hebben onze tarp op het gunstigste plekje gezet en we zijn heeeeeeeeelllll knus onder de tarp gaan slapen. 

Er volgt snel een nieuw stukje.

Seeya tomorrow

Bye mates!!!!!